Arrival (2016)

Τα σχόλια εδώ εκπροσωπούν ότι σιχαίνομαι. Το παίζετε όλοι κρητικοί χωρίς να λέτε τίποτα. Μιλάω και για τα αρνητικά σχόλια και για τα θετικά. Καλό θα ήταν να γράφετε κάτι εποικοδομητικό, κανέναν δεν ενδιαφέρει αν σπάτε τα λάπτοπ σας, αν σας άρεσε ή δε σας άρεσε χωρίς να εξηγείτε κάτι. Επίσης έχετε λίγο ενσυναίσθηση, όταν λέτε η ταινία είναι αργή υπονοώντας ότι αυτό είναι κακό, ευτυχώς δε βλέπουν όλοι με τον ίδιο τις ταινίες, περιμένοντας μόνο δράση σε γρήγορη ταχύτητα. Ο καθένας βλέπει ότι γουστάρει έχετε λίγο συναίσθηση του πόσο χαζό είναι να γράφεις “καλή αλλά αργή, ή βαρετή ή οτιδήποτε μονολεκτικό. Ναι δε θα γράψετε και διδακτορικό αλλά αν γράφετε αυτές τις μαλακίες που δεν αποσκοπούν πουθενά, μη γράφετε τίποτα καλύτερα.

ΛΙΓΟ ΑΡΓΑ ΠΗΓΕ Η ΤΑΙΝΙΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ.

πιστεύω ότι ζούμε σε ένα κόσμο που πάει κατά διαόλου. Ενας κόσμος με 2 δις πεινασμένους, με παιδιά να πεθαίνουν από ιλαρά επειδή οι πολυεθνικές φαρμακευτικές δεν έχουν κέρδος να στείλουν εμβόλια, με το 1 τοις εκατό του πληθυσμού να ελέγχει το 99 τοις εκατό του παγκόσμιου πλούτου, με την καθημερινή εκμηδένιση του περιβάλλοντος,είναι αναμφίβολα ένας κόσμος χαλασμένος. Και καμία ανθρώπινη ιδεολογία ή πίστη, θρησκεία, νόμος, πολιτική ή ηθική, δεν κατάφερε να βγάλει τον άνθρωπο από τα τάρταρα που βυθίζεται καθημερινά. Το αντίθετο μάλιστα, όλα αυτά τα ανθρώπινα εφευρήματα που υποτίθεται ότι θα βοηθούσαν τον άνθρωπο να ζήσει ειρηνικά και με αλληλεγγύη, γίνονται άλλοθι και ιδεολογικό όπλο των ισχυρών, γίνονται τρόπος διαιώνισης της αδικίας και της ανισότητας. Το ερώτημα λοιπόν για μένα είναι το εξής. Η επαφή μας με καποιο εξωγήινο πολιτισμό, θα βοηθήσει να στήσουμε ένα καλύτερο κόσμο.? Θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε το αρχέγονο ένστιχτο της βίας και της επιβολής στο συνάνθρωπό μας. Αν ναι καλώς να ορίσουν.

Μοῦ ἀρέσει στὶς ταινίες ἐπιστημονικῆς φαντασίας τὸ παιχνίδι μὲ τὸν χρόνο. Νομίζω ὅτι τὸ γεγονός ὅτι τὸν ἀντιλαμβανόμαστε ὡς γραμμικό, μᾶς παγιδεύει κατὰ κάποιο τρόπο. Ἡ ἀντίληψη λοιπὸν τοῦ χρόνου ἀπὸ τὴν ἀνθρωπότητα μὲ ἕναν διαφορετικὸ τρόπο, πιθανὸν νὰ εἶναι καθοριστικὸ βῆμα γιὰ τὴν ἐξέλιξή της. Ἕνας ἐπὶ πλέον λόγος ποὺ μοῦ ἄρεσε ἡ ταινία, εἶναι ὅτι δὲν χρειάστηκε νὰ καταφύγῃ ὁ σεναριογράφος σὲ τετριμμένες ὲρωτικὲς περιπτύξεις. Ἡ ἀγκαλιά ποὺ μοιράστηκαν στὸ τέλος σημαίνει πολλά.

Ταινιαρα που σε καθηλωνει !!